Magazyn Muzyczny Heart & Soul
Ductape - Labirent recenzja płyty
Wyd. styczeń 2021
Swiss Dark Nights
Spotkanie dwóch osób, kobiety i mężczyzny, czym może się stać, do czego doprowadzić? Krótką rozmową bez znaczenia, początkiem czegoś wyjątkowego, zauroczenia, fascynacji, uczucia będącego przyczynkiem do zbudowanie trwałej więzi. Çağla i Furkan poznali się w 2014 roku w Stambule i zostali parą. Furkan komponował i tworzył muzykę, Çağlę pochłaniała twórczość malarska. Po pięciu latach od pierwszego spotkania, w 2019 roku powołali do życia wspólny muzyczny projekt – Ductape. Furkan Güleray jest gitarzystą, Çagla Güleray gra na syntezatorach i śpiewa.
W czerwcu 2020 roku zespół wydaje debiutancką EP-kę zatytułowaną Little Monsters, w listopadzie tego samego roku publikują singiel Wooden Girl, będący zapowiedzią pierwszego albumu. Debiutancka płyta duetu, zatytułowana Labirent, ukazuje się w styczniu 2021 roku nakładem szwajcarskiej wytwórni Swiss Dark Nights.
Większość repertuaru zgromadzonego na albumie to utwory w języku angielskim, dwie kompozycje stanowią wyjątek - Tuzak i Hata, to piosenki zaśpiewane w ojczystym języku muzyków – tureckim. W sferze muzycznej blisko duetowi do stylistyki post punk i darkwave, jednak mimo zauważalnych wpływów wspomnianych gatunków, grupa nie daję się zaszufladkować, nie tworzą kolejnych wersji ograniczonych przez ramy gatunku, stawiają na własny styl i konsekwentnie ten zamysł realizują.
Płyta Labirent to perfekcyjne połączenie elektronicznego rytmu perkusji z miarowo pulsującą linią basu, gitarą balansującą pomiędzy akustyczną łagodnością, a szorstkim, agresywnym przesterowanym brzmieniem oraz delikatnymi wynurzającymi i zanurzającymi dźwiękami syntezatorów. Całość tworzy mroczny klimat, którego centralny punkt stanowi śpiew Çağli, który chwilami urzeka melancholią i zmysłowością, by za moment wściekle zaatakować i wgryźć się w mózg słuchacza i wykrzyczeć wszystko to, czemu się sprzeciwiają, czego nienawidzą i z czym walczą. Znajdziemy tu absolutny brak zgody na domową
przemoc,czy protest przeciwko wykorzystywaniu dzieci, szczególnie mocno zaakcentowany w materiale video zrealizowanym do kompozycji Wooden Girl.
Mroczny nastrój albumu podkreślają również poruszane w tekstach kwestie konfrontacji z samym sobą, poszukiwania wyjścia z tytułowego labiryntu – świata pełnego sprzeczności, gniewu, zapętlonych myśli i chaosu.
Tureccy muzycy udowadniają, że nad Bosforem powstaje coraz więcej godnych uwagi, oryginalnych projektów muzycznych, które swoją twórczością trwale zaznaczają wkład we współczesną muzykę spod znaku dark.
DUCTAPE (@ductape_official) • Zdjęcia i filmy na Instagramie
Music | Ductape (bandcamp.com)